Een feit is dat het zeer moeilijk is om het Tattooëeder' s wereld binnen te komen!,…..(weg één: Via een Leermeester) genoeg gevestigde, ervaren Tattooëerder zijn zeer huiverig om een Leerling te nemen,…..de kennis wordt niet makkelijk overgedragen,…….het lijkt (en ik wil dit heel voorzichtig zeggen) bijna een ‘ Egocentrische’ wereld te noemen!,……maar zoals alles, bestaat dit thema ook uit een Dualistische aspect en maakt het Egocentrische daarvan enigzins begrijpelijk en logisch, want: “Wie wil nou zijn potentiele concurent opleiden”,……
…..(weg twee: Autodidact)maar hoe kan men het onvermijdelijke, vermijden?,….er zijn genoeg talentvolle, onderzoekende en ondernemende,….inventieve creatievelingen met een geboren Gave/Talent,……die hoedanook (met en of zonder Leermeester) het Tattoo wereld zullen betreden,…..naar mijn mening zijn dit de “True Blue” artiesten!,….want de primaire beweeg redenen om deze wereld te betreden zal niet het financiele aspect zijn,…..maar de feeling en expressie vermogen om binnen dit Kunstvorm zich te kunnen profileren en te uiten,…..
Concurentie zal binnen alles en overal blijven bestaan,……en ook binnen de Tattoo wereld,…..hetzij het via een Meester of door een Talentvolle Autodidacte wijze geleerd is. Toch zie ik dit fenomeen zelden binnen de Muziekwereld, Designwereld of Architectuurwereld,……geen heersende ‘Vrees’ voor een eventuele Financiele achteruitgang vanwege de opkomst van nieuwe Talentvollere Artiesten.
Nu is mijn vraag; Wat is de mening van andere Artiesten hierover?,……..moeten we vrezen voor het overdragen van kennis?,…….