Helaas Martin, maar ik ben getrouwd, heb een koophuis, een hond en een kind op komst. Maar goed, eerlijk is eerlijk, ik verdien boven modaal en mijn vrouw werkt ook nog eens drie dagen in de week. Maar €2000 in anderhalf jaar is ca. €150 in de maand. Als je die tattoo echt graag wil, is er vast wel iets waar je op kan besparen elke maand. Daarbij krijg je voor €2000 wel een erg grote tattoo terug, in mijn geval een heel bovenbeen, terwijl veel mensen voor iets veel kleiners gaan, een stuk op de bovenarm bijvoorbeeld, dan ben je al snel maar €500-600 kwijt. In drie à vier uur kunnen een hoop goede shops nog steeds een hele vette plaat zetten.
En als ze het geld niet bij elkaar krijgen, dan moet je maar met minder genoegen nemen. Ik zou ook graag een Audi rijden maar dat kan ik dan weer niet betalen. Dus rijd ik in een Ford, zo is het met tattoos ook. Je gaat die Audi dealer toch ook niet zeggen dat ie de auto's goedkoper moet maken omdat mensen het anders niet kunnen betalen? Het is gewoon een kwestie van prioriteiten stellen. Ik ben bijna vier jaar niet onder de naald geweest omdat er andere dingen belangrijker waren, zoals afstuderen, trouwen, rijbewijs, een nieuwe auto en een nieuwe keuken. Daarna ben ik weer gaan sparen voor mijn tattoo.
Overigens klopt mijn stelling nog steeds. Een dure tattoo is dan wellicht niet per definitie goed, maar een goede tattoo is nog steeds niet goedkoop.
Daarbij gaat het nog steeds om het totaalbedrag. Wat de één voor €700 zet kan veel verschillen van wat de ander zet.
Nog maar een anekdote dan. Een artiest zet bij een jongen voor €175 per uur in vier uur en 3/4 sleeve. Zijn maat gaat naar een andere artiest die maar €90 per uur vraagt. Na 13 uur heeft die artiest nog maar een 1/2 sleeve bij die jongen gezet, in dezelfde stijl nota bene. Bovendien zijn beiden het erover eens dat de artiest die €175 per uur vraagt en vettere tattoo heeft gezet. Wat zegt zo'n uurprijs dan nog?
Nederland heeft nu eenmaal een select groepje artiesten die tattoos op echt topniveau zetten. De wachtlijst en prijzen zijn er dan ook vaak naar. Ik heb dat er graag voor over, want ik neem met niets minder dan het beste genoegen. Anderen denken daar kennelijk anders over. Allemaal prima, maar klagen dat die artiesten dan te veel vragen slaat nergens op. Kwestie van vraag en aanbod, dé basisprincipes van onze economie. Daarbij zijn tattoo-artiesten een selecte groep autonome kunstenaars die zonder subsidie kunst maken die populair is bij een groot publiek en ze verdienen er nog lekker aan ook.