Oefenhuid?…om dit soort dingen moet ik eigenlijk alleen maar lachen. Capt. Capsones, normaal reageer ik hier niet en verkies ik de anonimiteit, maar nu wil ik wel even reageren. Het is kennelijk voor jou een serieus probleem, dus krijg je van mij een serieus antwoord.
Je wilt niet weten hoe vaak er wordt gevraagd of men “in de leer kan”. Om te beginnen, probeer te beseffen dat je een onderdeel van de shop/studio wordt en dus representatief moet zijn. Er wordt jaren aan een reputatie gewerkt, een reputatie komt te voet, maar gaat te paard en men neemt dus een risico door jou in de shop te zetten. Je zult met klanten moeten praten, telefoontjes moeten beantwoorden, dus beschaafd Nederlands en waarschijnlijk ook Engels moeten kunnen (in woord EN SCHRIFT!!!). Daarnaast hebt je te maken met hygiene, dus dat betekent: schone kleren, net uiterlijk. enz. enz. Sommigen lopen al kauwgom kauwend, stinkend naar wiet en Redbull, broek half op de kont de shop binnen…. Ja, duh!!
Afgezien van het feit dat er plek in de studio/shop moet zijn en dat “in de leer zijn” veel meer met zich meebrengt dan alleen maar iemand het vak van tatoeeren leren, moet er ook potentie aanwezig zijn en, vergeef me, dat is vaak ver te zoeken. Ik heb het dan niet over het talent van het kunnen tatoeeren, da's nameljk niet zo moeilijk. Met een half jaar tot een jaar kan iemand zodanig tatoeeren dat ie de shop in kan. Het grootste probleem zit hem bijna altijd in de artistieke kant van de zaak. Iedereen is altijd maar zo gefocust op dat eigenlijke prikken, maar tatoeeren is meer dan alleen maar lijntjes overtrekken en een beetje schaduwinkt en kleur erin kachelen. Dat kan iedereen. Wil je tegenwoordig nog aan de weg timmeren en overleven moet je meer kunnen bieden. De inzet is er vaak wel, maar de potentie niet.
Als er gevraagd wordt naar een portfolio staat ze negen van de tien keer te kijken zo van: “Portfolio? Wattizda?” Die enkele keer dat ze weten wat een portfolio is, verwijzen ze naar een of andere wazige website (www.iederzijneigensite.nl ofzo) of nog erger, naar Facebook. Niets ten nadele van Facebook, maar met een portfolio wordt dus gewoon een map met je tekeningen (op papier) bedoelt en geen foto's, genomen met een mobieltje met vreselijk misvormde en verminkte lichaamsdelen van je familie, vrienden en bekenden die zich vrijwillig door jou hebben laten prikken met een machientje van E-bay!!! Men moet kunnen zien dat je uberhaupt kunt tekenen!! Dat prikken leer je later wel!! Wie goed kan tekenen, kan ook leren tatoeeren. Mochten je tekeningen van een zodanig niveau zijn dat ze imponeren kan er eventueel verder gedacht worden.
Mocht je zo iemand met zoveel potentie, aanleg en doorzettingsvermogen zijn, hoef jij je geen zorgen te maken en vind je vast wel ergens een studio of shop die je “het vak” wil leren. Zo niet, mag je mij arrogant blijven noemen….