Ik hoor vaak mensen vragen of praten over verslaafd zijn aan tatoeeren. Ikzelf denk meer dat mensen die daar mee bezig zijn altijd al een plaatje in hun hoofd hadden over wat er allemaal op hun lichaam moet komen. Als je dan je eerste tattoo hebt is de stap kleiner naar de volgende en je weet dan wat je te wachten staat enzo.
Ik denk dus niet zo dat het met verslaving te maken heeft.
Ben benieuwd hoe anderen hier over denken.
Ik heb sinds kort m´n eerste tattoo en heb er sinds de wens ontstond al op m´n 11e, uiteindelijk 30 jaar over gedaan voordat ik eindelijk zover was om een tattoo te zetten. Liep pas de laatste paar jaar met bepaalde concrete ideëen over ontwerp in m´n hoofd en begon een beetje een obcessie te worden. Ging tig avonden lang zoeken op het net en schetsen maar vond niet iets waar ik 100% zeker van was totdat ik een foto tegenkwam waarvan m´n hart sneller ging kloppen en ik op dat moment meteen wist dat dat ´m zou worden. Soort liefde op het eerste gezicht. Was absoluut niet waar ik de laatste twee jaar naar gezocht had maar bevatte wel wat elementen waar ik naar op zoek was n.l. combinatie van iets met draak, keltisch, schaduw etc. Vond het echter niet mooi genoeg en tattoo artiest heeft het prachtig helemaal opnieuw getekend totdat ie voor mijn gevoel perfect was. Nu het achter de rug is, vrees ik dat de stap voor een volgende tattoo inderdaad veel kleiner is geworden want de drempelvrees is weg. Bovendien betrapte ik mezelf erop dat ik nadat het ontwerp en de afspraak vaststond om de tattoo te zetten ik al naar andere tattoos begon te kijken en te denken wat ik als volgende tattoo mooi zou vinden, terwijl de eerste nog niet eens gezet was! Niet dat ik nu meteen een volgende wil, kan misschien wel jaren tussen zitten maar ik denk inderdaad dat er ooit een volgende komt. Ik heb bovendien nog veel te veel inktloze huid, zonde toch? :-)
Aan de andere kant heb ik zo lang naar de perfecte tattoo gezocht die bij mij zou passen qua symbolische betekenis en esthetische smaak dat een volgende zoeken die net zo fraai en apart is en volledig bij mij past een hele opgave voor me zal zijn maar ik heb al wat ideëen … dus nog ff laten sudderen. Bovendien heb ik geen haast, zit er straks nog jaren, en ondertussen geniet ik van de eerste :-)
Verslavend, misschien … bij sommigen lijkt dat er inderdaad op alhoewel het niet verslavend is in de zin van lichamelijke of geestelijke afhankelijkheid zoals met drugs. ´t is denk ik meer zoiets van, ik vind schoenen erg mooi en elke keer als je een mooi paar ziet heb je de neiging om die te willen kopen. Ik denk dat het meer zoiets is, soort verzamelwoede zoals met postzegels etc. Bij de een gaat dat verder dan bij de ander maar da´s mijn mening.
Carlos
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's