http://www.bndestem.nl/regioportal/BNS/1,1478,1318-Archief-Zoeken!Innieuws!__2985131_,00.html
Artikel uit BN/DeStem van 06-12-2005
Een kunst die in de knel komt
Door Nicole Andries en Jeroen Hoorn
Dinsdag 6 december 2005 - De Nederlandse Bond van Tatoeëerders (NBT) trekt vandaag met een petitie in de hand naar Den Haag. Er ligt een nieuw protocol met hygiënerichtlijnen voor de tattoobranche. Volgens de NBT is een nieuwe leeftijdsgrens prima, maar wordt inzake de hygiëne de plank volledig mis geslagen.
- - - - - - - - - - - - - - -
(Foto: Johan van Gurp)
Koos Schouten, adviserend bestuurslid van de NBT en eigenaar van de Bredase tattooshop Fine Tattoo Works, kan zijn ergernis niet verbergen. ?Het ministerie heeft het helemaal verkeerd aangepakt. In sommige gevallen drijven ze regels te ver door, in andere blijven maatregelen tegen misstanden achterwege.?
De nieuwe regels moeten zorgen voor meer hygiëne bij het zetten en verzorgen van tattoos. Dat gebeurt in het nieuwe protocol bijvoorbeeld door het gebruik van andere ontsmettingsmiddelen voor de gebruikte materialen en de tatoeages zelf.
?Ze willen dat we schoner werken dan een ziekenhuis, maar ontnemen ons de middelen. We reinigen onze materialen nu met medische desinfecterende middelen. Straks moeten we met groene zeep aan de slag.?
De plannen zitten Schouten hoog. ?Het gaat om meer dan werk. Het is een passie, mijn ziel en zaligheid. Als ik een dag niet kan tatoeëren, ben ik chagrijnig.? Hij schat dat er zeker 150 uur werk zit in de tattoo?s op zijn eigen lijf.
Tatoeëren gaat hem na aan het hart, en de Bredanaar zal dan ook de laatste zijn om het belang van wet- en regelgeving te ontkennen. ?De NBT heeft zelf om controle gevraagd. Er wordt zoveel gerommeld door beunhazen. Werken in slechte omstandigheden, kinderen die tatoeages krijgen.?
Jan Heijboer, een vriend van Schouten en eigenaar van tatoeagezaak Tattoo Jan in Breda, valt hem bij. ?Tatoeëren is een kunst, maar er lopen types rond die denken het even aan te kunnen leren. Die hobbyen in de keuken; ze jagen de kat van het aanrecht en gaan aan de slag.?
Reden voor meer toezicht, dus. Maar de richtlijnen die er nu liggen, concentreren zich volgens de heren op verkeerde zaken. Heijboer: ?Ze zien ons als een stelletje ongeschoolden dat niet weet waar het mee bezig is. Ik heb meer dan twintig jaar ervaring. Straks moet ik tatoeages afdekken met steriel gaas of een wondspray, terwijl de bestaande methode beter werkt.?
Schouten: ?Ik heb die spray in mijn eigen zaak getest. Het levert dikke wondkorsten op, en in één geval zelfs een infectie.? Zowel Heijboer als Schouten dekt tattoos af met huishoudfolie, vastgezet met hansaplast of schilderstape. ?Dat werkt perfect?, zegt Heijboer. ?Folie houdt bloedingen tegen zonder vocht te absorberen. Daardoor plakt het niet tegen de wond. Ik heb met deze methode nooit problemen gehad.?
Joan Worp van het Landelijk Centrum voor Hygiëne en Veiligheid (LCHV) stelde, in overleg met de NBT, de voorgestelde richtlijnen op in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid. Zij heeft weinig vertrouwen in de afdekmethode met folie. ?Als je na een operatie bijkomt en ziet dat de wond is afgeplakt met plasticfolie, krab je toch even achter je oren. Er zijn betere middelen, die wetenschappelijk zijn getest.?
De NBT kan niet protesteren tegen het verbod op medische desinfectanten, vindt Worp. ?Het gebruik daarvan is gebonden aan de Wet op medische hulpmiddelen en die geldt ook voor tatoeëerders. Maar ze komen er nu pas achter.?
De richtlijnen die Worp opstelde moeten als ministeriële regeling van kracht worden. ?We hebben de richtlijnen gebaseerd op de hygiënerichtlijnen voor tatoeëerders die in Amsterdam sinds 1992 bestaan. Hier hoor ik nooit klachten. Blijkbaar is met deze regels prima te werken.?
Ze ziet de jaarlijkse controle, die de wet verplicht, als belangrijk onderdeel van het protocol. ?Tattoeëerders moeten elk jaar een controle uit laten voeren door de GGD om te kijken of ze volgens de richtlijnen werken. Zo komt er beter toezicht op een branche waarvoor nu nog weinig regels bestaan.?
Alleen jammer dat taoeëerders die controle zelf moeten betalen, vindt Schouten. Die gaan 500 euro kosten.
De nieuwe leeftijdsgrens voor het aanbrengen van een tattoeage, 16 jaar, heeft wel de goedkeuring van veel individuele tattoeëerders. Voorzitter Hans Dijkstra van de NBT legt uit waarom het aanbrengen van een tattoo bij een 12- of 13-jarige moet worden verboden: ?Zolang iemand nog in de groei is, is het zetten van een tattoo zoiets als een plaatje plakken op een ballon. Je groeit verder, de tattoo groeit mee en raakt helemaal vervormd. Dat ziet er niet uit. Bovendien vinden kinderen op hun twaalfde of dertiende een tattoo alleen maar leuk en stoer. Ze houden geen rekening met de gevolgen op langere termijn.?
Het zetten van een tattoo kost soms zo weinig als enkele tientjes. Het verwijderen, bijvoorbeeld met behulp van een laser, kan duizenden euro?s kosten. Waar de afbeelding gezeten heeft, blijft altijd een lichte verkleuring. Jan Heijboer bedekt een tattoo na de behandeling met plastic folie. Een methode die volgens hem en collega Koos Schouten (links) altijd vlekkeloos heeft gewerkt. Dat kan niet gezegd worden van steriel gaas en wondspray, de middelen die zij straks verplicht zullen moeten gebruiken.