Hallowaa.
Zoals de meesten van jullie waarschijnlijk niet ontgaan is ben ik, en ik niet alleen, nogal heftig aan het protesteren tegen de regelgeving die de overheid (het ministerie van VWS) de tattoo en piercingshops wil gaan opleggen.
Waarom deze uitleg? Ik heb deze avond nogal uitgebreid zitten praten met iemand over deze regelgeving, en deze persoon vroeg zich af waar ik me (gezien het feit dat ik al m'n zaakjes wel voor elkaar leek/lijk te hebben) zo druk om maak.
Dat heb ik haar uitgelegd, en omdat ik me realiseerde dat er misschien meer mensen zich kunnen afvragen waar ik me zo druk om maak, wil ik ook proberen om dat hier kort voor jullie samen te vatten. Misschien dat “jullie” de tattoo en piercing mensen beter begrijpen als je weet wat ons nu echt tegenstaat in die regelgeving. Dat hoop ik in ieder geval oprecht.
Punt 1.
We zijn niet tegen regelgeving! Het tegendeel is eerder waar! De meeste piercers, en ook de tatoeëermeneren en mevrouwen die ik ken zijn juist voor een uniforme en voor iedereen geldende regelgeving. Waar we wel op tegen zijn is regelgeving die het ene moment dit zegt, en het andere moment iets anders. Ik denk bijvoorbeeld aan de leeftijdslimieten voor bepaalde soorten piercings. Meer voorbeelden hiervan kan ik op verzoek wel vermelden.
Punt 2.
We zijn er op tegen dat de overheid “ons” verbiedt om een groot aantal producten te gebruiken voor het schoonmaken van ons instrumentarium, onze werkplekken, en voor het “schoonmaken” van onze klanten.
Veel van deze middelen hebben een CE markering, en volgen mevrouw Worp van het Landelijk Centrum Hygiëne en Veiligheid zijn dat producten die alleen bij het verrichten van bepaalde medische handelingen worden gebruikt, en dat ze (omdat wij als piercers/tatoeëerders geen medici zijn, en ook geen medische handelingen verrichten) daarom door “ons” niet mogen worden gebruikt.
Het LCHV is een “dochter” van de GGD, en het Ministerie van VWS staat daar boven. Het vreemde is dat een “zuster” ministerie (dat van VROM) op haar internetsite de volgende omschrijving van een CE markering geeft: “De CE-markering is een soort productlabel (conformiteitsteken) dat aangeeft dat het product in kwestie volgens Europese specificaties is getest. ”
Dat lezend vraag ik me af waar mevrouw Worp de wijsheid vandaan haalt dat wij als piercers en tattoeëerders geen producten meer mogen gebruiken die volgens een Europese Norm getest en goed bevonden zijn, want ik heb begrepen dat Europese Richtlijnen gelden voor de hele Europese Gemeenschap, waar Nederland (in ieder geval financieel) structureel veel aan bij wil dragen. Het is een ronduit belachelijke voorstelling van zaken dat wij als piercers/tatoeëerders geen middelen mogen gebruiken om BIJVOORBEELD de huid te desinfecteren omdat dat middel in Nederland alleen mag worden gebruikt om BIJVOORBEELD een endoscoop (apparaat om mee in je darmen te kijken) te desinfecteren (steriliseren doen ze niet met alle “gereedschappen” in het ziekenhuis:-() terwijl dat middel hartstikke goed geschikt kan zijn om BIJVOORBEELD de huid van klanten te desifecteren.
Punt 3.
Wij als proffessionele piercers en tatoeërders mogen klanten “straks” niet meer vertellen hoe ze hun piercing of tatoeage goed kunnen verzorgen. En in het geval van problemen met een piercing of tatoeage mogen we straks alleen nog maar doorverwijzen naar een arts. Terwijl wij als branche meestal meer verstand van deze problemen (en de oplossingen daarvoor) hebben dan de meeste artsen.
Een (hele goede) vriend van me vatte het eens kort samen op de volgende manier: “zeg tegen een arts dat je een wond(je) hebt, en hij zal je probleemloos kunnen helpen om deze te verzorgen, maar zeg je dat je een piercingwond(je) hebt, en ”ze“ raken helemaal in paniek of worden ”gewoon“hysterisch!” (Bedankt Tuur).
Punt 3a (want hij hoort echt bij punt 3).
Mensen die al meer dan 30 jaar aan het tatoeëren zijn in Nederland (maar iedere andere “prikschilder” valt daar ook onder) moeten “straks” tatoeage's gaan verbinden met een folie waarvan de fabrikant van de folie al heeft vermeld dat deze folie daar niet voor bedoeld, en zeker niet geschikt is!
Een andere optie is het inspuiten van de “tatoeagewond” met een soort van vloeibare pleister (ik vereenvoudig dit bewust, om het voor iedereen leesbaar te houden) die er vanzelf na 72 uur (hoe weten “ze” dat nou zo zeker?) vanaf valt.
Daar komt dan nog bij dat “we” ook geen verzorgingsadviezen meer mogen geven (in ieder geval niet op schrift) omdat het LCHV heeft beslist dat dat niet meer mag. Echte redenen voor dat verbod/gebod heb ik nog nergens kunnen terugvinden, of ik heb daar overheen gelezen.
Punt 4.
De regelgeving zou mede bedoeld zijn om “beunhazerij” in de wereld van de tattoo en de piercing de kop in te drukken.
Een piercer of tatoeëerder die vanuit z'n verbouwde slaapkamer; z'n verbouwde tuinschuur; of bij z'n oma op zolder zit te tatoeëren en te piercen, maar die zich wel aan de geldende richtlijnen houdt, is voor mij geen beunhaas!
Voor mij is een beunhaas iemand die (waar dan ook vandaan) tatoeëert of pierced zonder inschrijving van de Kamer van Koophandel, en dientengevolgen ook niet ingeschreven staat bij de Belastingdienst, en dus ook geen belasting betaalt over het werk dat hij/zij verricht een beunhaas. En daar zit ‘m nou net ’t addertje onder het gras! Ben je wel illegaal aan het werk, maar weet de GGD of de VWA je niet te “vinden”, dan kun je gewoon doorgaan met beunhazen! Want als je “niet bestaat” dan ben je ook niet te controleren! Dan moet je, als wel legaal werkende piercer of tatoeëerder maar hopen dat ze je illegaal werkende collega vanzelf ontdekken. De belastingdienst, en de VWA hopen nu dat “wij” massaal onze zwartwerkende collega's gaan verraden, want omdat zij geen belasting betalen en niet volgens landelijke regels “hoeven” te werken, en “ons” daarmee kunnen benadelen zou dat verraden in ons eigen voordeel werken. Dus “wij” mogen iets doen wat de overheid niet lijkt te lukkken, de zwartwerkers aanpakken! “We” worden op dit punt voor het karretje van de overheid gespannen!
Ik hoop dat ik nu iets duidelijk heb kunnen maken over mij aversie tegen deze richtlijnen. Niet de controle stuit me tegen de borst, maar het feit dat de controle's gebaseerd worden op (verkeerde en niet goed werkende) legislatie, die niet goed doordacht lijken te zijn door de overheid. Daarom vraag ik “jullie” dringend maar beleefd, om de petitie/klantenbrief van de NBT of de TattooClubHolland te ondertekenen, vooropgesteld dat “jullie” het met me eens zijn op deze punten. En doe dit dan voor 2 december!
Groetjes, Klaus.